У каждого из нас, наверное, есть в своей истории «черный проступок», о котором стыдно и больно вспоминать – однако, из памяти не уходит. И не дает покоя.
Вот, и у меня..., есть нечто такое. Мы были из «раскулаченных», вернувшихся в деревню, росли изгоями, были нищее из всех нищих. Однако, жить хотелось, и радостей хотелось.
Обычно, в конце весны, в начале лета, в наши деревни приходили традиционные праздники – «акатуи» или как назывались у нас вирьяльских чуваш - «симеки». Празднует то одна деревня, то другая.
Телевизор çинче чаплă çăлтăра курсан, тен, хăшĕ-пĕри ăмсанать те. Ара, вĕсем укçа шутламаççĕ, пуян пурăнаççĕ. Анчах вĕсем пуян çуралнă-ши? Хăшĕ-пĕри чухăнлăхра ÿснĕ.
Хилари Соунк çемйин пурăнма хваттер те пулман. Вĕсем ахаль трейлерта пурăннă. Хилари 6 çулта чухне ашшĕпе амăшĕ уйрăлнă. Вăл амăшĕпе пĕрле Лос-Анджелеса куçса кайнă. Укçа пулманран вĕсем унта хваттер те тара тытайман.
Салам, анне! Салам!
Тахҫан-тахҫан, ӗлӗк авал Кӗмӗл Кӳлӗ хӗрринче тӑр пӗччен чӑрӑш ӳҫнӗ. Кашни ир Хӗвелпе пӗрле тӑрса тухӑҫалла вырнаҫнӑ вӑрман енннелле пӑхса хӑй пепке-йӗпписене ҫапла каланӑ: - "Мӗн тери мӑнаҫлӑ, Мӗнтери хитре ҫав йывӑҫсем! " Анчах вӑрманӗ ҫитме май ҫукла инчетре, Кӗмӗл Кӳлӗ тепӗр енче - унта ишсе те вӗҫсе те ҫитме май ҫук. Кунран кун иртнӗ, ҫултан ҫул чӑрӑш хӑй йӗпписене ҫиле май сапнӑ, анчах та пӗри те шыв хӗрне те ҫитеймен. Ҫапла пӗррехинче ирхи уҫӑ ҫил чӑрӑш тӑррине хумхаткаланӑ чух вӑл хӑйне тем кансӗрленӗн туйса илнӗ - Кам унта?