Электронлă вулавăш

Хăйне çеç юратан çынпа ан тупăш —

кураймăн эсĕ ун ăшне кĕрсе.

Ăна хăйне çĕклен мăнаçлă шухăш

мĕнпур енчен-çке илнĕ питĕрсе.

Тек сӳтĕлет кунсен черчен чĕркемĕ,

ун ĕмĕрне пăхсассăн çавăрса.

Тăм тивнĕ чечекле вăл лӳчĕркеннĕ

пĕчченлĕх сиввипе типсе, хăрса.

Умри сĕтелĕ тӳлăх, пыллă-çуллă

пулсассăн тин вăл тупнă телее.

Анчах та пурнăç ăсĕ тавçăруллă,

хăй сăмахне кайран калать чее.

Эгоиста таçтан та эсĕ паллăн:

иртет вăл пурнăç тĕпелне хуçан.

Сас пачĕ пурнăç:

— Сан пекки сахал-им?

Халь телейӳн вăрттăнлăхне уçам.

Кăтартрĕ тĕллесе пĕр кĕтесе

(пĕри унта пĕркенчĕкпе ларатчĕ);

— Ку — санăн телейӳччĕ. Хыпарлатчĕ:

ма йышăнмăн ăна эс кин тесе?

Пĕркенчĕке сирет те шарламасăр,

йӳтенĕ карчăк курăнса каять.

— Телей-и ку? — тет эгоист шанмасăр, —

Ку — карчăк вĕт! Унпа çухалĕ ят.

Унпа епле ман пурăнас-ха нишлĕн? —

тет эгоиос. — Эх, пурнăç, лар та йĕр.

Сас пачĕ пурнăç:

— Эс çавах та йышăн:

ку карчăк — эс тахçан çураçнă хĕр.

Чăн-чăн телей çинчен тепре ан асăн,

сана курсан, сасси ун тытăнать.

Кĕрхи вăрман пек хаш! сывлать те ассăн,

каçхи хĕвел шевли пек пытанать.