Патвар каччă Саша тантăшĕ патне ирех васкаса кĕчĕ. Гена диван çинче выртать.
— Гена! Паян ирех вăрмана йĕлтĕрпе кайма калаçса татăлнăччĕ вĕт, — васкаса калаçать Саша, — мĕн кахалланса выртатăн? Тăр часрах, тумлан. Йĕлтĕрсене хатĕрлерĕн-и?
— Ах! Саша! — диван çинчен тăрса ларнă май чирлĕ çын пек калаçма пуçларĕ Гена. — Нуша-ха... Каçхине Ваççапа самаях янă та, пуç çурăлса тухать, мухмăр чĕртмелли те çук. Йĕлтĕрсене те хатĕрлеймерĕм вĕт, выртаççĕ пулĕ-ха сарайĕнче. Халех кӳрше, Макçăм патне кайса килетĕп. Унăн мухмăр чĕртмелли пур-ха яланах. Эсĕ каятăн пуль, нумай кĕттерес килмест сана. Мухмăр чĕртсенех вăрмана тухса пыратăп.